Ruimte versus beklemming

Diep in ieder van ons is er een goddelijke kern. Daar "omheen" is er de ziel *. Tijdens de periode dat we hier op aarde zijn, is er rond de ziel het lichaam. Dit is - heel eenvoudig gesteld - de hoofdstructuur van de mens. (1)

Er is de spirituele grondlaag. Van hieruit wordt de geest, waaronder het denken, aangestuurd. Dit denken maakt dan weer concrete plannen. Hierbij vertrekt het deels van de spirituele grondlaag en deels van uit het ego. Meestal zijn we ons hier niet bewust van.
Deze plannen worden dan concreet uitgewerkt. Hiermee zijn we in het materiële beland.

Meestal duiken er bij de uitwerking problemen - of probleempjes - op. Een stukje van ons plan, of eventueel het ganse plan, moeten we bijsturen, opnieuw bedenken. Dit betekent dat we van de concrete uitvoering, het materiële niveau, terug gekeerd zijn naar het geestelijke niveau. We maken nieuwe plannen en vervolgens voeren we die concreet uit, terug in het materiële. Conclusie: er is een wisselwerking tussen ons denken, het geestelijke, en de uitvoering, het materiële. Op de achtergrond is er steeds het spirituele, de spirituele waarden. Wanneer bijvoorbeeld iemand in de weg staat rijden we die mens niet omver. Wat doen we dan wel? Dit hangt voor een flink deel af van onze spirituele grondlaag in combinatie met onze hogere ziel. Ook onze lagere ziel komt er aan te pas, er kan frustratie zijn "ik wil doorwerken en die mens staat nu wel in de weg zeker!".
Het is belangrijk dat we ons even bewust zijn van onze diepere grondlaag en de betekenis ervan. Dit bewustzijn verruimt onze geest. Dit verruimen kan je behoorlijk letterlijk zien: in onze geest is als het ware de ene gedachte tegen de andere aangedrukt, dit heeft een beklemmend gevoel. Wanneer er meer ruimte komt is er meer plaats en neemt deze beklemming af. Hierbij twee opmerkingen, één: onze geest kan oneindig uitbreiden; de enige muren die er zijn, zijn diegene die we zelf gecreëerd hebben en - vaak onbewust - vastgesteld hebben in patronen en gewoonten. Tweede opmerking: hoe verruimen je je geest? Dit gaat altijd gepaard met inzicht. Inzicht bevrijdt, gebrek aan inzicht is een gevangenis.


Je kunt het een beetje vergelijken met het bouwen van een woning. Diep in ons hebben we behoefte aan veiligheid, o.a. aan beschutting. Hoe realiseren we dit? We gaan erover nadenken: kiezen we voor een tent, een iglo, een huis, om er maar enkele op te noemen? Hoe willen we dat deze woning er uit ziet? Dit is het werk van onze geest. Eventueel halen we er een architect en een aannemer bij en bouwen we de woning zoals we die in gedachten hadden. Dit bouwen gaat meestal met problemen gepaard. Dan wordt het terug gaan van de praktische uitvoering naar oplossingen bedenken voor de concrete situaties. We zijn terug geschakeld van het concrete naar de geest.
Dit is de volgorde voor het bouwen van een woning. Voor het bouwen van een samenleving is het niet anders: 1. spiritueel, vervolgens 2. plannen maken en dan 3. realisatie. Meestal is er een wisselwerking tussen 2 en 3.

Ruimte versus beklemming